Dit lied is een klassieker in de Antilliaanse muziek en geliefd bij velen op het eiland. Zo ook bij mij. ‘Atardi’ wat ‘in de avond’ betekent in Papiamentu, wordt vaak geassocieerd met een gevoel van nostalgie, liefde en gemis. In de avond gaan mensen vaak reflecteren, de dag doornemen.

De avond staat symbool voor eenzaamheid en melancholie, een tijd waarin je stil staat bij alles wat je verloren hebt of niet meer hebt.

Mijn vader en ik waren onafscheidelijk. De liefde die hij had voor het eiland en mij waren groot. Dit lied brengt dat gevoel weer dichtbij. Samen kijken naar de zonsondergang, wonen op het eiland en gevoel van intens geluk. Daar denk ik heel vaak aan terug. Als ik dit lied draai, haal ik die onvergetelijke momenten terug met een lach en een traan.

Ik heb ook vaak gevloekt op dit eiland, maar de blik van mijn vader liet mij inzien dat het gewoon nooit meer anders wordt. Dit is wat het is, dus geniet van elk moment. Voor je het weet is het voorbij. ‘Atardi’ brengt mij bij dit moment, met het geluid van de golven op de achtergrond. Dan zijn we weer even op mijn geboorte-eiland bij elkaar.

Mijn adoptievader is 30 jaar geleden overleden. Hij kwam als Nederlandse militair naar het eiland in zijn jongere jaren en heeft daar ook 30 jaar gewoond en geleefd. Hij voelde zich thuis op het eiland. Daar heeft hij mijn tante ontmoet. Zij hebben toen besloten mij te adopteren.