Het lied “Dni, Których Nie Znamy” is een klassieker uit de Poolse poëziemuziek, geschreven en gezongen door Marek Grechuta, met muziek van Jan Kanty Pawluśkiewicz.

Het lied is een oproep tot reflectie en herinnert ons op subtiele wijze aan de eindigheid van het leven en aan het feit dat herinneringen vervagen en verdwijnen. Ook wordt de luisteraar aangemoedigd om te proberen zichzelf beter te begrijpen en de eigen stem te vinden temidden van het lawaai van de wereld. Tegelijkertijd is het een ode aan de toekomst. De letterlijke vertaling van de titel is “Dagen die wij nog niet kennen”. De boodschap daarvan is dat alleen de dagen in de toekomst die wij nog niet kennen ertoe doen, waarbij de momenten waarop wij wachten het belangrijkst zijn.

Het is een geliefd nummer in Polen dat zelfs in de soundtrack van een aantal films is gebruikt. Het is bijna een volkslied dat bijvoorbeeld wordt gezongen bij schoolvieringen of politieke bijeenkomsten. Ook wordt het beschouwd als het onofficiële clublied van de voetbalclub Korona Kielce.

De melancholische toon raakt precies de snaar van mensen die ver van huis zijn, maar Polen nog steeds in hun hart dragen. De titel van het lied is niet alleen poëtisch maar hoopvol en spreekt mensen aan die dromen van een betere toekomst – iets wat sterk resoneert bij Poolse migranten die elders een nieuw leven proberen op te bouwen.

Mijn naam is Wiktoria Walczyk. Ik woon in Enschede en ben in 2009 afgestudeerd als master op het karakteriseren van oppervlaktenanobubbels met behulp van atoomkrachtmicroscopie bij de afdeling Physics of Fluids van de Faculteit Technische Natuurwetenschappen van de Universiteit Twente.